Niat aku semalam nak upload gambar kucing yang aku ter'ambek' di tepi jalan.
Kenapa terambek?... Sebenarnya aku mencari anak kucing yang berbulu lebat dan kembang untuk dibuat haiwan peliharaan. Takat kucen2 kampung ni.. aku tak nak.
Aku nyarih jer terlanggar anak kucen ni di dalam hujan lebat di tengah jalan. Aku benti dan nak alehkan kucen ni. Dia hilang!
Panik aku sekejap. Dalam sekelip mata leh hilang?... Nasib baik otak aku berfungsi baik.. aku tonggeng nengok bawak kete..laaa... ada kat tayar. Aku letak tepi jalan tapi sekelip mata ada dikaki aku. Dah lah kuyup..kurus...gigil2.
Kesian.
Aku pun balut kucen tu dengan stokin laki aku yang ada dalam kete (hahaha).. Terus bawak g pontian. Aku ambek kawan aku kat sana. Kucen ni senyap jer..toleh kat seat belakang. Dia hilang!
Aku diam jer sambil berfikir apakah ini kucen misteri?... sampai umah, aku tonggeng lagi nengok bawah seat...ada jer kucen tu.
Kawan aku mandikan dengan air panas... bagi susu.. aku tangkap gambo byk2. Kawan aku kata aku gila.
Esoknya.. aku pas kucen tu kat kawan yang lain, mintak tolong jaga...aku nak balik kampung. Klu aku bawak balik kampung...kang kucen2 lain aku, yang samseng kampung tu akan mengerjakan si kurus kering ni..
Sampai pagi tadi perkabarannya masih baik... bila ada sesi membagi susu... aku dapat call menyatakan kucen itu telah innalillah...
Aku diam jer.. dan rasanya tak jadi nak upload gambar2 kucen tu.
Tapi yang aku dapat dari peristiwa ini... Aku tak sangka kawan aku yang tomboi itu sangat sayang pada kucen... aku juga tidak tahu kawan2 aku sanggup bersusah payah bersama2 menjaga kucen jalanan sebab sayangkan aku dan minat aku.
Thanks pada kawan2 aku.